Biologiczna oczyszczalnia ścieków, typ BIO-HYBRYDA o pojemności 8000l i przepustowości dobowej na poziomie 2800l.
Przeznaczona jest do użytku przez maksymalnie 20 osób, wyposażona we włazy rewizyjne teleskopowe o zakresie regulacji wysokości od 40 do 100 centymetrów.
Regulację wykorzystuje się jeśli zajdzie konieczność głębszego zakopania zbiornika lub kiedy montujemy urządzenie w zboczu wzgórza. Powinno się działać tak aby pokrywa włazu pozostawała zawsze odsłonięta na powierzchni terenu.
BIO-HYBRYDA działa w oparciu o złoże biologiczne, niskoobciążony osad czynny oraz układ napowietrzający. Służy do oczyszczania ścieków socjalno-bytowych i niektórych przemysłowych.
Oczyszczalnia tego typu, to system gdzie w jednym trzykomorowym zbiorniku zachodzą tlenowe i beztlenowe procesy oczyszczania ścieków.
Ścieki dostarczane do komory pierwszej, (osadnika gnilnego) po podczyszczeniu w 60% trafiają do komory bioreaktora, gdzie na napowietrzanym złożu biologicznym następuje kolejny – tlenowy etap ich oczyszczania.
Następnie oczyszczone ścieki przechodzą do osadnika wtórnego, skąd pompa mamutowa przetłacza opadający na dno osad do komory pierwszej, a całkowicie oczyszczona (97%) woda pościekowa odprowadzana jest na zewnątrz oczyszczalni.
Poletko rozsączające jest najprostszym sposobem odprowadzenia wody pościekowej z oczyszczalni. Jest to podziemny układ perforowanych rur (drenów), których zadaniem jest równomierne rozprowadzanie wody pościekowej w gruncie . Najlepsze warunki dla tego rozwiązania, to grunt dobrze przepuszczalny (piaszczysty) i niski poziom lustra wód gruntowych.
Aby ułożyć rury drenażowe należy wykonać wykop o głębokości 1,3 m (liczone od rzędnej rurociągu doprowadzającego oczyszczone ścieki). Na całym dnie wykopu należy rozłożyć warstwę pospółki piaskowo-żwirowej o grubości 1m, a następnie warstwę żwiru płukanego we frakcji Φ=16÷32mm (grubość warstwy żwirowej: 0,2 m).Na tak przyszykowanym podłożu układa się kolejno dreny z zachowaniem spadku 0,5% zgodnie z kierunkiem przepływu ścieków, i przysypuje cienką warstwą żwirową do wysokości górnej krawędzi rur drenarskich (ok. 0,1 m), następnie całą powierzchnię poletka przykrywa się geowłókniną. Pozostałą część wykopu należy zasypać gruntem rodzimym i odtworzyć warstwę humusu
Geowłóknina jest tkaniną nie podlegającą procesom gnicia w gruncie, zapobiega dostawaniu się cząstek gruntu rodzimego do warstwy żwiru płukanego. Grunt rodzimy mógłby wypełnić przestrzenie pomiędzy ziarnami żwiru i uniemożliwić przesączanie się wody pościekowej.
Każdy z drenów powinien być zakończony tzw. kominkiem napowietrzającym (wentylacja niska), jednak istnieje możliwość spięcia zakończeń wszystkich nitek i zastosowania jednego, wspólne go napowietrzenia. Tak wykonany drenaż należy przykryć gruntem rodzimym.
Opis techniczny i zasada działania oczyszczalni biologicznych Więcej...
|