Przydomowe Oczyszczalnie ścieków > Jak działa oczyszczalnia ekologiczna

Oczyszczalnia ekologiczna, zwana również oczyszczalnią drenażową, to jedno z najbardziej klasycznych i sprawdzonych rozwiązań w zakresie przydomowego oczyszczania ścieków. System ten określany jest także jako oczyszczalnia bez napowietrzania, ponieważ nie wymaga stosowania dmuchaw czy sprężarek, a proces oczyszczania odbywa się w sposób naturalny – poprzez mechaniczne oddzielanie zanieczyszczeń w osadniku gnilnym oraz biologiczne doczyszczanie w gruncie. Cała technologia opiera się na sekwencji procesów, które można szczegółowo opisać w następujących etapach:

Etapy działania:

Doprowadzenie ścieków do osadnika gnilnego: Ścieki bytowe odprowadzane są przyłączem kanalizacyjnym do przepływowego osadnika gnilnego, w którym zachodzi beztlenowy etap oczyszczania. W komorach osadnika przebiega oczyszczanie mechaniczne, którego podstawą jest grawitacyjne oddzielanie substancji nierozpuszczalnych. Cząstki cięższe od wody opadają na dno zbiornika w procesie sedymentacji - powstaje warstwa osadu dennego. Równocześnie lżejsze substancje unoszą się na powierzchni cieczy tworząc kożuch. Pomiędzy tymi dwiema warstwami znajduje się ciecz częściowo sklarowana.

Przepływ cieczy między komorami: Sklarowana ciecz przepływa grawitacyjnie do kolejnej komory osadnika. Tam procesy sedymentacji i flotacji powtarzają się, co prowadzi do dokładniejszego oczyszczenia mechanicznego. Ciecz przelewa się następnie do ostatniej komory, gdzie ponownie przechodzi proces oddzielania cząstek stałych od cieczy. Taka konstrukcja osadnika pozwala na uzyskanie znacznego stopnia redukcji zanieczyszczeń zawiesinowych już na wstępnym etapie pracy oczyszczalni ekologicznej.

Filtr doczyszczający: Na wyjściu z osadnika gnilnego zamontowany jest filtr doczyszczający, którego zadaniem jest zatrzymywanie pozostałości zawiesin i cząstek osadu. Dzięki niemu drenaż rozsączający jest chroniony przed zanieczyszczeniem i przedwczesnym zamuleniem.

Oczyszczanie w drenażu rozsączającym: Wstępnie podczyszczone ścieki kierowane są do drenażu rozsączającego, czyli systemu perforowanych rur ułożonych pod powierzchnią gruntu. Dreny równomiernie rozprowadzają ciecz w przepuszczalnych warstwach filtracyjnych (różne frakcje żwiru), gdzie następuje drugi etap oczyszczania - tym razem w warunkach tlenowych.

Powstawanie błony biologicznej i procesy biochemiczne: Ścieki rozsączane w gruncie osadzają się na powierzchni ziaren żwiru, co stwarza warunki do rozwoju tzw. błony biologicznej. Jest ona tworzona przez mikroorganizmy tlenowe, które wykorzystują związki organiczne zawarte w ściekach jako źródło energii i składników pokarmowych. W procesach metabolicznych tych mikroorganizmów następuje rozkład substancji organicznych na proste i nieszkodliwe dla środowiska związki nieorganiczne.

Naturalna infiltracja do środowiska: Po przejściu przez strefę drenażu, woda pościekowa jest już w pełni oczyszczona i może bezpiecznie przesiąkać do głębszych warstw gruntu. Proces ten nie stwarza zagrożenia dla środowiska naturalnego. Infiltracja ta sprzyja zasilaniu wód gruntowych, co stanowi dodatkową korzyść z punktu widzenia gospodarki wodnej.

Poniższy schemat przedstawia opis techniczny naszej przydomowej oczyszczalni typu EKO (na przykładzie osadnika o poj. 4000l)

Opis techniczny

Prezentowany osadnik gnilny EKO4000 wyposażony jest w elementy konstrukcyjne i technologiczne, których zadaniem jest zapewnienie skutecznego, wieloetapowego oczyszczania ścieków. Poszczególne części pełnią wyspecjalizowane funkcje i zostały zaprojektowane z uwzględnieniem trwałości i łatwości eksploatacji.

1. 1 Włazy regulowane teleskopowo. Zastosowane włazy posiadają możliwość regulacji wysokości w zakresie od 0,4 m do 1,0 m, co umożliwia ich dostosowanie do różnej głębokości posadowienia zbiornika. Konstrukcja teleskopowa pozwala na łatwy montaż i zapewnia pełną szczelność. Włazy służą do inspekcji i obsługi wnętrza oczyszczalni, umożliwiają serwis i opróżnianie osadnika gnilnego w trakcie eksploatacji.
2. 2 Warstwa tłuszczów. W trakcie eksploatacji w górnej strefie osadnika tworzy się charakterystyczna warstwa tłuszczów i substancji lekkich, które unoszą się na powierzchni cieczy. Powstaje ona w procesie flotacji i stanowi naturalny element funkcjonowania oczyszczalni. Jej wyodrębnienie zapobiega przedostawaniu się tłuszczów i olejów do dalszych etapów oczyszczania.
3. 3 Osłona stabilizacji przepływu i separator tłuszczu. Element ten pełni podwójną rolę. Po pierwsze, stabilizuje przepływ ścieków w obrębie komór osadnika, ograniczając zjawiska turbulencji, które mogłyby prowadzić do wymieszania warstw osadu i kożucha z cieczą częściowo sklarowaną. Po drugie, działa jak separator tłuszczu, zatrzymując tłuszcze oraz lekkie frakcje zanieczyszczeń. Dzięki temu zapewniona jest większa efektywność pracy kolejnych komór.
4. 4 Rura odprowadzająca oczyszczoną wodę poza obręb oczyszczalni (Φ110). Rura odpływowa o średnicy 110 mm wykonana jest w standardzie zapewniającym szczelność i trwałość. Jej zadaniem jest odprowadzenie ścieków z osadnika gnilnego do dalszego, tlenowego doczyszczania w gruncie.
5. 5 Kosz filtracyjny z kształtek polietylenowych PE. Na odpływie osadnika umieszczony jest kosz filtracyjny, którego wkład stanowią kształtki z polietylenu (PE). Filtr ten zatrzymuje drobne cząstki zawiesiny, które mogłyby przyśpieszyć zamulenie drenażu rozsączającego. Zastosowanie polietylenu gwarantuje wysoką wytrzymałość mechaniczną oraz długą żywotność elementu.
6. 6 Dopływ ścieków - przyłącze standardowe (Φ160). Do zbiornika ścieki doprowadzane są przyłączem kanalizacyjnym o średnicy 160 mm. Jest to rozwiązanie standardowe, dostosowane do przepływów generowanych przez typowe gospodarstwa domowe. Średnica przyłącza zapewnia odpowiednią przepustowość i pozwala na prawidłowe grawitacyjne doprowadzenie ścieków do osadnika gnilnego.